JERZY WOŹNIAK

JERZY WOŹNIAK

Jedna ze sztandarowych postaci Legii i reprezentacji Polski. Lewy obrońca. W klubie pojawił się tuż przed narodzinami pierwszej Wielkiej Legii, by zostać jej etatowym graczem. Wszechstronnie wyszkolony, szybki, dynamiczny, cieszący się wielkim i niezmiennym zaufaniem trenerów i kolegów z drużyny. Prekursor ofensywnego stylu gry bocznego obrońcy. Niedużej postury, za to bardzo sprawny, wygrywał pojedynki umiejętnościami czysto piłkarskimi. Nie musiał uciekać się do brutalnej gry. W koszulce z „eLką” na piersi występował przez czternaście sezonów. Rozegrał 217 spotkań, strzelił 3 gole. Dwukrotnie zdobył dublet (1955, 1956), a w 1966 po raz trzeci Puchar Polski. Natomiast nie ma na swoim koncie Pucharu Polski z 1964 roku... W reprezentacji Polski 35 razy, Olimpijczyk z Rzymu w 1960 roku. Po zakończeniu kariery piłkarskiej trener, m.in. grup młodzieżowych. Miałem przyjemność uczestniczyć w zajęciach prowadzonych przez Niego. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 10 stycznia 2011 roku w Warszawie.

RYSZARD MILEWSKI

RYSZARD MILEWSKI

Wychowanek, w klubie od 1967 roku. Do kadry pierwszej drużyny awansował w sezonie 1975/76 lecz jako gracz podstawowej jedenastki dopiero od wiosny 1979. Za to na kilka następnych lat. Niezawodny, szybki i dynamiczny boczny obrońca. Dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1980, 1981). Przez jedenaście sezonów rozegrał 124 ligowe mecze, zdobywając 5 bramek. Trzykrotny reprezentant Polski. Od 2005 roku w Galerii Sław Legii.

JAKUB WAWRZYNIAK

JAKUB WAWRZYNIAK

Lewy obrońca. W Legii, z przerwami przez osiem sezonów, rozegrał łącznie 127 meczów i zdobył siedem bramek. Dwukrotny Mistrz Polski (2013, 2014), czterokrotny zdobywca Pucharu Polski (2008, 2011, 2012, 2013) i raz wywalczył Super Pucharu Polski (2008). W reprezentacji Polski 47 spotkań i jeden zdobyty gol. Dwa razy w kadrze na Euro 2008 i 2012. Rok przerwy spowodowany zawieszeniem za rzekome stosowanie dopingu z pewnością zahamował jego karierę. "Zastępca obrońcy, którego nie ma". Wielu na niego narzeka. A on gra... swoje i ma się dobrze. I chwała mu za to. Piłkarz z dużym dystansem do rzeczywistości.

Linki do materiałów wideo:

2011: Legia Warszawa 3:3 Cracovia Kraków

2011: Legia Warszawa 3:0 Widzew Łódź

 

2012: Lech Poznań 1:3 Legia Warszawa

 

Jakub Wawrzyniak

JACEK GMOCH

JACEK GMOCH

Karierę piłkarską zaczynał jako napastnik, później pomocnik, a ostatecznie został stoperem. Mistrz Polski (1969) i dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1964, 1966). Przez dziesięć sezonów rozegrał 190 meczów i strzelił 11 goli. W reprezentacji Polski rozegrał 29 spotkań, bez goli. Był walecznym, twardo grającym zawodnikiem. Nieustępliwy, zacięty i bardzo ambitny. Był partnerem treningowym wchodzącego do drużyny Kazimierza Deyny. Karierę zawodniczą zakończył 17 sierpnia 1968 roku meczem Kadra PZPN – Express, zorganizowanym przez dziennikarzy Expressu Wieczornego. Kadrowicze do drużyny Expressu byli wybrani przez kibiców poprzez głosowanie w ankietach, a trenerem jej był Kazimierz Górski. Selekcjonerem kadry PZPN był Ryszard Koncewicz. Na początku spotkania bramkarz Marian Szeja niefortunną interwencją złamał Jackowi Gmochowi nogę. Było to złamanie, które przedwcześnie zakończyło jego karierę piłkarską. Zajął się trenerką. Początkowo został asystentem trenera Legii Edmunda Zientary. Uważany za twórcę tzw. "banku informacji", który powstał przy okazji pucharowych meczów Legii z Atletico Madryt. W reprezentacji Polski wpółpracownik i jeden z asystentów kadry Kazimierza Górskiego, a po IO 1976 w Montrealu, został trenerem selekcjonerem kadry (V-VI miejsce na MŚ 1978). Ciekawa osobowość. Prekursor metod naukowych w piłce nożnej.

DARIUSZ WDOWCZYK

DARIUSZ WDOWCZYK

Jedyny tytuł Mistrza Polski zdobył z Legią dopiero jako trener (2006). Jako piłkarz dwa razy był wicemistrzem (1985, 1986). Dwukrotnie zdobył Puchar Polski (1989, 1990) i raz Super Puchar Polski (1989). Przez siedem sezonów rozegrał 152 ligowe mecze i zdobył 16 goli. Reprezentant kraju - 53 spotkania, 2 gole. Do Legii przyszedł jako młodzieżowy reprezentant Polski, członek kadry olimpijskiej. Dynamiczny lewy obrońca, z bardzo mocnym strzałem. Jeden z najlepszych zawodników Legii i reprezentacji w latach osiemdziesiątych. Pełnił również funkcję kapitana. Niestety, nie uwzględniony przy ustalaniu składu kadry na Mistrzostwa Świata w 1986 w Meksyku. Obecny w mojej jedenastce wszech czasów Legii.

Linki do materiałów wideo:

 

1984 Legia Warszawa 2:0 Pogoń Szczecin

 

1985 Inter Mediolan 0:0 Legia Warszawa

IÑAKI ASTIZ VENTURA

IÑAKI ASTIZ

Hiszpański obrońca, stoper. Pierwszy przedstawiciel tego kraju w polskiej lidze. Początkowo przyszedł na roczne wypożyczenie z rekomendacji trenera Jana Urbana, który przez pięć lat prowadził go w trzecioligowych rezerwach Osasuny Pampeluna. Został na osiem sezonów. Przez ten czas rozegrał łącznie 226 meczów, w których zdobył dziewięć bramek. Jeden z bardziej utytułowanych piłkarzy w barwach Legii. Dwa Mistrzostwa Polski (2013, 2014) i pięć zdobytych Pucharów Polski (2008, 2011, 2012, 2013, 2015). Silny punkt drużyny, podpora defensywy. Dobrze ustawiający się i czytający grę. Często pod bramką rywali przy stałych fragmentach gry. Niestety, w ostatnich sezonach trapiony kontuzjami.

Linki do materiałów wideo:

 

2007 Legia Warszawa 5:0 Zagłębie Sosnowiec

 

2012 Legia Warszawa 4:0 Śląsk Wrocław

ANDRZEJ BUNCOL

ANDRZEJ BUNCOL

Kolejny przedstawiciel super pokolenia bez tytułów mistrzowskich. Do Legii dołączył w końcu 1981 roku jako jeden z bohaterów reprezentacyjnych meczów eliminacyjnych do Mundialu 1982 (zwłaszcza chorzowski mecz z NRD, w którym zdobył zwycięskiego gola). Przez 5 sezonów rozegrał 125 meczów i zdobył 32 bramki. Dwa razy wicemistrz Polski (1985, 1986). W 1982 roku nagrodzony w plebiscycie organizowanym przez redakcję Piłki Nożnej jako Okrycie Roku, a rok później przez katowicki Sport jako laureat Złotego Buta. Znakomity, kreatywny pomocnik. Utalentowany rozgrywający ze świetną techniką i fantazją w grze. Reprezentant Polski - 51 gier, 6 goli. Dwukrotny uczestnik Mistrzostw Świata (1982 rok - III miejsce, 1986). Świetny piłkarz, którego grę oglądało się z wielką przyjemnością.

Linki do materiałów wideo:

 

1982 Legia Warszawa - Widzew Łódź

 

1985 Inter Mediolan - Legia Warszawa 0:0

EDMUND KOWAL

EDMUND KOWAL

Napastnik pierwszej Wielkiej Legii. Dwukrotnie dublet (1955, 1956), 58 meczów i 15 goli. Osiem występów w reprezentacji Polski - 1 gol. Dla większości swoich boiskowych kolegów i rywali najwybitniejszy gracz tamtych czasów. Inicjator akcji ofensywnych. Świetnie wyszkolony technicznie (kiedyś to była norma), błyskotliwy i niekonwencjonalny drybler - na boisku i w życiu. Przedkładał sztuczki piłkarskie i popisy nad dyscyplinę taktyczną. W meczu Legii z Garbarnią Kraków przedryblował wszystkich rywali lecz zamiast umieścić piłkę w bramce, odwrócił się i pobiegł z nią na środek boiska. Podobno obraził się na gwiżdżących kibiców i kolegów z drużyny. Nawet jego największy przyjaciel Ernest Pol nie potrafił wytłumaczyć zdarzenia. Klub ukarał go trzydniowym zakazem opuszczania koszar. Wielka indywidualność polskiej piłki nożnej. Zmarł tragicznie 20 kwietnia 1960 roku. Więcej informacji do przeczytania tutaj.

TADEUSZ NOWAK

TADEUSZ NOWAK

„Nowak Tadeusz, to Legii jest Prometeusz” – śpiewano na trybunach w latach siedemdziesiątych. Do Legii przyszedł jako następca Janusza Żmijewskiego. Przez dziewięć sezonów rozegrał 189 meczów ligowych i strzelił 33 gole. Zdobywca Pucharu Polski w 1973 roku. Szybki, przebojowy i waleczny prawoskrzydłowy. Pseudonim "Ferrari". W pucharowym meczu z AC Milan na San Siro jesienią 1972 roku, został uznany najlepszym zawodnikiem najlepszego spotkania, jakie kiedykolwiek rozegrała polska drużyna klubowa na wyjeździe. Po meczu, w pokoju hotelowym w którym przebywał razem z Kazimierzem Deyną pojawili się dwaj przedstawiciele włoskiego klubu z propozycją transferu. Czasy były takie , a nie inne i musieli odmówić. Były mecze gdzie grał jak artysta, a czasem jak... nowicjusz. Niezwykle lubiany i popularny piłkarz, który zawsze znajdował czas dla kibiców. W reprezentacji Polski rozegrał dwa mecze. Członek klubowej Galerii Sław.

 

Linki do materiałów wideo:

 

1975 Legia Warszawa - Śląsk Wrocław 4:0

 

1976 Legia Warszawa - Lech Poznań 2:0

 

1976 Legia Warszawa - Ruch Chorzów 1:1

 

1976 Legia Warszawa - Widzew Łódź 4:1

ODEBRANY TYTUŁ MISTRZA POLSKI - 1993

ODEBRANY TYTUŁ MISTRZA POLSKI - 1993

Przypuszczenia i podejrzenia. Niechęć i zawiść. To główne powody odebrania Legii tytułu mistrzowskiego za sezon 1992/93.  Nikt nic
nikomu nie udowodnił, włącznie z prokuraturą. "Cała Polska widziała"? Nie mogła, bo nie było telewizyjnej transmisji z tego meczu...
Szczegółowy opis zdarzeń z tamtych dni można przeczytać tutaj.

Drużyna Legii w sezonie 1992/93, od lewej: Zbigniew Grzesiak, Wojciech Kowalczyk, Maciej Śliwowski, Radosław Michalski, Dariusz Czykier, Jacek Zieliński, Juliusz Kruszankin, Krzysztof Ratajczyk, Siergiej Szestakow, Zbigniew Robakiewicz i Leszek Pisz.

Linki do materiałów wideo:

 

Mecze Legii w sezonie 1992/93

 

"Cała Polska widziała"

 

 

JAN PIESZKO

JAN PIESZKO

Napastnik, z czasem pomocnik II Wielkiej Legii. Dwukrotny Mistrz Polski (1969, 1970), zdobywca Pucharu Polski (1973), półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1969/70). Przez dekadę rozegrał 175 meczów ligowych, zdobył 44 gole. Niezwykle lubiany, spokojny, łagodny i sympatyczny piłkarz, w polu karnym rywala zmieniał się w bezwzględnego i bezlitosnego egzekutora. Miał instynkt snajpera, potrafił zdobywać gole w niewiarygodnych sytuacjach. Niestety, bez reprezentacyjnych występów. Po zakończeniu kariery piłkarskiej współpracował jako asystent trenerów Legii. Obecnie trener kadr juniorskich w PZPN. W klubowej Galerii Sław.

Linki do materiałów wideo:

1970: Legia Warszawa 2:0 Standard Liège

 

1971 Legia Warszawa 2-1 Atletico Madryt

 

1973 Legia Warszawa 1-1 PAOK Saloniki

 

1976 Legia Warszawa 2-0 Lech Poznań

JÓZEF CISZEWSKI

JÓZEF CISZEWSKI

Kolejny przedstawiciel słynnego, przedwojennego tercetu napastników Łańko - Nawrot - Ciszewski. Może najmniej z nich popularny, za to wcale nie mniej ważny. Pierwszy piłkarz Legii, który zdobył gola dla reprezentacji. Jeden z najlepszych napastników przed II wojną. Dżentelmen na boisku, grający czysto i fair. Sprawny, doskonale wyszkolony, świetnie grający głową. W czasie gry w Legii równocześnie pełnił rolę społecznego trenera. Przez pięć sezonów  rozegrał 103 mecze i zdobył 60 goli. Dla reprezentacji Polski rozegrał 14 meczów i zdobył 3 bramki. Równolegle z karierą piłkarską rozpoczął karierę naukową. Był wykładowcą w CIWF w Warszawie. Po zakończeniu kariery nauczyciel, trener, propagator szkolnej piłki nożnej. W czasie okupacji jeden z organizatorów konspiracyjnych rozgrywek. Wieloletni działacz i honorowy czlonek PZPN. Wielka, zasłużona postać!

DANIJEL LJUBOJA

DANIJEL LJUBOJA

Serbski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Posiada też obywatelstwo francuskie. Mistrz Polski (2013), Zdobywca Pucharu Polski (2012, 2013) oraz tytułu "Obcokrajowca Roku" przyznawany w plebiscycie tygodnika Piłka Nożna (2012). Reprezentant kraju. Przez dwa ligowe sezony rozegrał 56 meczów, zdobył 23 gole. W finale swojej kariery zdecydował się na grę w Legii. Jedna z największych gwiazd w historii naszej Ekstraklasy. Bałkański temperament, niełatwy charakter oraz ekspresyjne zachowanie. Za to świetnie wyszkolony piłkarz. Szybko znalazł porozumienie ze swym rodakiem Miroslavem Radoviciem. Efektem była widowiskowa i skuteczna gra na boiskach ligowych i w Lidze Europy. Ulubieniec publiczności. Obecnie, po zakończeniu piłkarskiej kariery ponownie zaczął współpracę z Legią. Tym razem ma zajmować się skautingiem francuskich zawodników.

 

Link do materiałów wideo:

 

2012: Arka Gdynia 1:2 Legia Warszawa

 

Danijel Ljuboja - Legia Warszawa

JAN KARAŚ

JAN KARAŚ

Od początku pobytu w Legii stał się jej podstawowym zawodnikiem. Jeden z przedstawicieli super pokolenia. W jednej drużynie m.in. z Dariuszami: Kubickim i Wdowczykiem, Andrzejem Buncolem, Zbigniewem Kaczmarkiem, Kazimierzem Budą, Jackiem Kazimierskim czy wreszcie z Dariuszem Dziekanowskim. Sami reprezentanci kraju! Niestety bez mistrzowskich osiągnięć, tylko dwa wicemistrzostwa kraju. Jedyne trofeum to Puchar Polski w 1989. Znakomicie wyszkolony technicznie, grał jako forstoper i rozgrywający. Bardzo dobry przegląd gry i wysokie umiejętności strzeleckie. Przez siedem sezonów rozegrał 155 meczów ligowych i zdobył 55 bramek. Reprezentant Polski - 16 występów i 1 gol. Uczestnik Mistrzostw Świata w 1986. Pamiętna "bomba" z 20 metrów w meczu z Brazylią w 1/8 finału. Niestety w poprzeczkę, a wynik nie odzwierciedla przebieg spotkania. Świetny piłkarz, skromny człowiek. Obecnie jest trenerem młodzieży w Legionie Warszawa.

Linki do materiałów wideo:

 

1986 MŚ Brazylia - Polska

 

1986 Legia Warszawa - Inter Mediolan

 

1987 Legia Warszawa - Górnik Zabrze 0:0

 

MARCELI STRZYKALSKI

MARCELI STRZYKALSKI

Przedstawiciel pierwszej Wielkiej Legii. Dwa razy dublet (1955, 1956), 162 mecze i 15 goli. Reprezentant Polski (17 spotkań, bez
goli). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich 1960 roku. Pomocnik. Wspólnie z Edwardem Zientarą tworzyli świetną linię pomocy w Legii i w
reprezentacji. To opinia nie tylko dziennikarzy, kibiców z tamtych lat, ale i boiskowych kolegów i rywali. Waleczny, silny, twardo
grający zawodnik o niespożytych siłach i bardzo dobrej kondycji. Nigdy się nie poddawał, walczył do końca. Wcześniej trenował boks.
prawdopodobnie to wykształciło w Nim boiskowy charakter. Podwórkowy kolega Lucjana Brychczego.

ALEKSANDAR VUKOVIĆ

ALEKSANDAR VUKOVIĆ

Serbski defensywny pomocnik, od 2008 roku z polskim obywatelstwem. W pierwszym sezonie gry w Legii zdobył tytuł Mistrza Polski i Puchar Ligi (2002). Z przerwami, przez osiem sezonów rozegrał w Legii 166 meczów i zdobył 11 bramek. W 2006 roku znów Mistrz Polski, a w 2008 zdobywca Pucharu i Super Pucharu Polski. Jeden z liderów drużyny, silna osobowość. Waleczny, twardy i nieustępliwy. Przez jakiś czas kapitan zespołu. Chętnie deklarujący swoje przywiązanie do klubu. Jeden z ulubieńców kibiców. Gdy ogłosił zakończenie kariery, żegnany owacją na stojąco. Dziś w sztabie trenerskim pierwszej drużyny.

 

Linki do materiałów wideo:

 

2002: Legia Warszawa 4:1 FC Utrecht

 

2003: Legia Warszawa 4:1 Wisła Kraków

 

2004: Legia Warszawa 7:2 Polonia Warszawa

 

2006: Legia Warszawa 2:0 FH Hafnarfjoerdur

 

2007: Legia Warszawa 2:0 Widzew Łódź

SYLWESTER CZERESZEWSKI

SYLWESTER CZERESZEWSKI

Ofensywny pomocnik, napastnik. Szósty król strzelców dla Legii (1998 wspólnie z Arkadiuszem Bąkiem i Mariuszem Śrutwą zdobyli po 14 goli). Mistrz Polski z 2002 roku, zdobywca Pucharu i Super Pucharu Polski (1997). Od zimy 1997 rozegrał 147 meczów i zdobył 59 bramek. Reprezentant Polski (23 mecze, 4 zdobyte bramki). Wielki talent, jeden z najlepszych napastników końca lat dziewięćdziesiątych.

 

Linki do materiałów wideo:

 

1999 Vardar Skopje - Legia Warszawa 0:5

 

2000 Legia Warszawa - Amica Wronki 2:0

 

2002 Legia Warszawa - Amica Wronki 2:0

STANKO SVITLICA

STANKO SVITLICA

Serbski napastnik. Pierwszy zagraniczny król strzelców (2003 - 24 gole) czym zapisał się w historii polskiej ligi. W Legii rozegrał trzy sezony (60 meczów, 40 goli). Mistrz Polski oraz zdobywca Pucharu Ligi (2002). Dynamiczny i skuteczny piłkarz. Z niesłychaną łatwością zdobywał większość bramek. Ulubieniec publiczności. W Legii spędził najlepsze lata swojej kariery. Do dzisiaj z sentymentem wspomina swój pobyt w Warszawie.

 

Linki do materiałów wideo:

 

2002: Legia Warszawa 3:0 Wisła Kraków

 

2002: Legia Warszawa 3:2 Wisła Kraków

 

2002: Legia Warszawa 4:1 FC Utrecht

 

2002: FC Utrecht 1:3 Legia Warszawa

 

2003: Legia Warszawa 4:1 Wisła Kraków

 

2003: Świt Nowy Dwór Mazowiecki 1:3 Legia Warszawa

 

2003: Widzew Łódź 0:1 Legia Warszawa

 

TAKESURE CHINYAMA

TAKESURE CHINYAMA

Napastnik pochodzący z Zimbabwe. Jak na razie ostatni zdobywca dla Legii korony króla strzelców (2009 - 19 bramek, wspólnie z P. Brożkiem) i jako drugi obcokrajowiec, po Stanko Svitlicy. W sumie, przez cztery sezony rozegrał 72 mecze i zdobył 36 bramek. Dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (2008, 2011) oraz Super Pucharu Polski (2008). Gdyby wykorzystywał wszystkie sytuacje... i gdyby nie kontuzja kolana, kto wie jaki miałby bilans bramkowy. Reprezentant Zimbabwe.

 

Linki do materiałów wideo:

 

2007 Legia Warszawa 5:0 Zagłębie Sosnowiec

 

2007 Polonia Bytom - Legia Warszawa

 

2008 Lechia Gdańsk - Legia Warszawa 2-3

 

 

PUCHAR POLSKI 1980

PUCHAR POLSKI 1980

Rozgrywki w Pucharze Polski sezonu 1979/80 Legia, jak pozostali pierwszoligowcy, rozpoczęła od 1/16 finału. W pierwszym meczu pokonali po dogrywce Wigry Suwałki 1:0. Strzelcem zwycięskiego gola był Ryszard Milewski. W następnej rundzie rozbili Gwardię Warszawa 5:1. Cztery gole w tym meczu zdobył Marek Kusto, a jednego Witold Sikorski. W ćwierćfinale Legia pokonała opolską Odrę 1:0 (bramka W. Sikorskiego). Półfinał to kolejne wysokie zwycięstwo - 4:0. Tym razem pokonaną drużyną był Chrobry Głogów. Strzelcy bramek: Adam Topolski, Krzysztof Adamczyk, Janusz Baran i M. Kusto. Termin finałowego meczu wyznaczono na 9 maja 1980, miejsce - Częstochowa. Przed spotkoniem doszło do niespotykanej dotąd na polskich boiskach bijatyki między kibicami obu klubów. Podobno były ofiary śmiertelne...
 Sam mecz to popis gry drużyny wojskowych. Najlepszymi piłkarzami byli Marek Kusto i Mirosław Okoński, który dołączył do Legii kilka miesięcy wcześniej z... Lecha Poznań. Natomiast bramkarzem rywali był Piotr Mowlik, kilka sezonów wcześniej podstawowy bramkarz... Legii. `Drużyna Lucjana Brychczego już do przerwy prowadziła 3:0, po golach M. Kusty, M. Okońskiego i A. Topolskiego z rzutu wolnego. Szwagier strzelca, P. Mowlik był bez szans. Druga połowa to potwierdzenie dominacji i kolejne gole: W. Sikorskiego i znów M. Kusty. To szóste trofeum w Pucharze Polski klubu i drugie, jako trenera Lucjana Brychczego.

9 maja 1980, Częstochowa, Stadion Miejski
Legia Warszawa - Lech Poznań 5:0 (3:0)
1:0 Kusto 23, 2:0 Okoński 34, 3:0 Topolski 38, 4:0 W. Sikorski 54, 5:0 Kusto 57
Legia: Kazimierski, Topolski, Janas, Majewski, Milewski, Załężny, Kakietek, J. Baran, Kusto, W. Sikorski, Okoński. Trener: Lucjan Brychczy

 

Na zdjęciu, w górnym rzędzie: Paweł Janas, Edward Załężny, Jacek Kazimierski, Marek Kusto, Zbigniew Kakietek, Krzysztof Adamczyk, Henryk Miłoszewicz, Marek Komosa, Ryszard Milewski, Krzysztof Lasoń. Dolny rząd: Krzysztof Sobieski, Stefan Majewski, Witold Sikorski, Mirosław Okoński, Adam Topolski, Janusz Baran i Tadeusz Cypka.

 

 

Link do materiałów wideo:

 

Półfinał Pucharu Polski 1980 Chrobry Głogów - Legia

 

Finał Pucharu Polski 1980: Legia - Lech 5-0

 

 

ARTUR BORUC

ARTUR BORUC

Początkowo w drużynach rezerw lub na wypożyczeniach. Od 2003 roku bramkarz numer jeden. Postać bardzo wyrazista, budząca wiele sympatii, ale i kontrowersji. Jeden z najlepszych bramkarzy w Legii. Ulubieniec kibiców, często podkreśla swoją sympatię dla klubu. We wszystkich rozgrywkach rozegrał 88 meczów i ZDOBYŁ JEDNEGO GOLA, jako jedyny bramkarz w historii klubu. Miało to miejsce w czerwcu 2004. roku, w meczu z Widzewem Łódź. Mistrz Polski i zdobywca Pucharu Ligi (2002). Odkrycie Roku 2004, w plebiscycie Piłki Nożnej. Fenomenalne mecze również w reprezentacji Polski (61 meczów - na dzień dzisiejszy). Uczestnik Mistrzostw Świata (2006) i Mistrzostw Europy (2008). Z EURO 2012 wyeliminował go głośny konflikt z trenerem kadry Franciszkiem Smudą. Po zakończonej - szkoda, że tak długiej - kadencji trenera Smudy, powrócił do drużyny narodowej. Wielka klasa sportowa. Odkrycie roku wg. tygodnika Piłka Nożna (2004) oraz najlepszy bramkarz Ligi Polskiej w 2005 roku.

Linki do materiałów wideo:

Rzut karny Legia Warszawa - Widzew Łódź 2004

Artur Boruc - Człowiek który się nie poddał

JACEK KAZIMIERSKI

JACEK KAZIMIERSKI

Jeden z symboli Legii lat osiemdziesiątych. Przez dziesięć sezonów rozegrał 225 meczów. Dwa razy zdobył Puchar Polski (1980, 1981). Uważany za wielki talent. Miewał fantastyczne mecze, ale zdarzały się też "głupie bramki". Tylko, który z bramkarzy takich nie ma? Reprezentant Polski (23 mecze), dwukrotnie w kadrze na Mistrzostwa Świata (1982, 1986). Po zakończeniu kariery trener bramkarzy, m.in. Legii, a także w reprezentacji Polski. Obecny w mojej jedenastce wszech czasów klubu.

Linki do materiałów wideo:

 

Legia Warszawa - Viking Stavanger 3:0

 

Inter Mediolan - Legia Warszawa 0:0

 

 

EDWARD SZYMKOWIAK

EDWARD SZYMKOWIAK

Bramkarz Wielkiej Legii I. Do kubu dołączył już jako dwukrotny mistrz Polski i kontynuował mistrzowską passę (1955, 1956). Dodatkowo dwa razy zdobył Puchar Polski (1955, 1956). Lata gry w Legii to jeszcze większy rozwój bramkarskich umiejętności. Bardzo pomocne były m.in. wspólne treningi z Gyulą Grosicsem - bramkarzem węgierskiej Złotej Jedenastki na wspólnych zgrupowaniach Legii i budapesztańskiego Honvedu. W jednym ze sparingów obronił rzut karny wykonywany przez samego Ferenca Puskása. Bronił na linii, ale miał fenomenalny refleks i intuicję. Ulubieniec publiczności, bronił efektownie i skutecznie. Dobry duch zespołu. Potrafił np. odciągnąć od kufelka piwa Ernesta Pola, co nie zawsze udawało się trenerom. Reprezentant Polski (53 występy), dwukrotny Olimpijczyk - Helsinki 1952 i Rzym 1960. Po zakończeniu służby wojskowej występuje w Polonii Bytom. Tam też zostanie mistrzem Polski. W sumie tytuł ten - jako pierwszy polski piłkarz - zdobył dla trzech klubów. Przez wielu uważany za najlepszego bramkarza nie tylko warszawskiego klubu, ale również polskiej piłki.

BERNARD BLAUT

BERNARD BLAUT

Kolejny przedstawiciel Wielkiej Legii II. Brat Zygfryda, również piłkarza Legii. Wybitny piłkarz, świetny strateg i doskonały organizator gry. Centralna postać zespołu. Przy nim dojrzewał talent Kazimierza Deyny, jako piłkarza i osoby. Kapitan w Legii i reprezentacji Polski (36 meczów, 3 gole). Dwukrotny Mistrz Polski (1969, 1970) i dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1964, 1966). Niektóre źródła dodają do Jego trofeów jeszcze PP za 1973, ale z Legii odszedł na koniec roku 1972, a pucharowe rozgrywki w tej edycji Legia rozpoczęła dopiero w kwietniu 1973 roku. Po zakończeniu kariery trener. Od połowy 1983 roku do finałów Mistrzostw Świata w Meksyku 1986 asystent trenera reprezentacji Polski Antoniego Piechniczka. Zmarł 19 maja 2007. W klubowej Galerii Sław.

Link do materiałów wideo:

Legia 1-1 Górnik Zabrze 1971

EDMUND ZIENTARA

EDMUND ZIENTARA

Początkowo napastnik, później znakomity pomocnik, kapitan. W barwach Legii rozegrał 157 meczów i zdobył 3 gole. Mistrz Polski i zdobywca Pucharu Polski (1956). W latach 1950–1961 reprezentant Polski (40 spotkań, 1 gol). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1960 roku. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem, m. in. Legii, z którą zdobył tytuł mistrzowski (1970). Jedyna postać w Legii z tytułami mistrzowskimi jako piłkarz i trener. Prowadził drużynę w pamiętnej edycji rozgrywek Pucharu Europy 1969/70, dochodząc do półfinału. Sezon później zagrał w ćwierćfinale Pucharu Mistrzów. Zmarł w 2010 roku. Wielka postać Legii i polskiego piłkarstwa. Od 2005 w klubowej Galerii Sław.

MIROSLAV RADOVIĆ

MIROSLAV RADOVIĆ

Serbski piłkarz grający na pozycji pomocnika lub napastnika. Posiada także obywatelstwo Czarnogóry i Polski. W Legii od lata 2006. Do momentu odejścia rozegrał we wszystkich rozgrywkach 327 meczów i zdobył 76 goli (za transfermarkt.pl). Mistrz Polski (2013, 2014), zdobywca Pucharu Polski (2008, 2011, 2012, 2013, 2015) oraz Super Pucharu Polski (2008). W sezonie 2006/07 wybrany przez redakcję tygodnika Piłka Nożna do "Jedenastki obcokrajowców". W 2014 roku wyróżniony również jako "najlepszy pomocnik" i "najlepszy piłkarz sezonu". Świetny technik, szybki, ale i chimeryczny zawodnik. Po dołączeniu do Legii Danijela Ljuboji stworzyli świetny, widowiskowy i skuteczny duet. Od tego momentu pokazał pełnię swoich umiejętności. Przy nich rozkwitał też talent Rafała Wolskiego. Czy zobaczymy Go jeszcze w barwach Legii?

Zobaczyliśmy. Po nieudanym - z powodów zdrowotnych - sezonie w Chinach odbudował się w słoweńskiej Olimpii Lublana oraz macierzystym Partizanie Belgrad. Na Łazienkowskiej pojawił się latem 2016 roku, tuż po zakwalifikowaniu się Legii do fazy grupowej Ligi Mistrzów. I znów zobaczyliśmy Rado jako kluczowego zawodnika podstawowej jedenastki. Jesień 2016 to jeden z lepszych okresów piłkarza w barwach wojskowych. Swoboda i radość gry, zdobywane bramki - zwłaszcza pamiętne spotkanie z Realem Madryt przy pustych trybunach w Warszawie. Wiosną okazało się, że gra z urazem kolana. Mimo to zaciskał zęby, żeby zdobyć swój kolejny tytuł mistrzowski (2017). Decyzja o zabiegu i późniejsza rehabilitacja spowodowały, że na boisku zobaczyliśmy go dopiero wiosną 2018 roku. W tym czasie jako kapitan drużyny doprowadził ją do kolejnego dubletu w historii klubu (2018). Mimo gorszej dyspozycji sportowej serce i dusza zespołu. W ostatnim swoim sezonie coraz rzadziej pojawiał się na murawie. Teraz żegna się z Legią. Chce jeszcze być czynnym zawodnikiem. Jedna z najważniejszych postaci w historii Legii w XXI wieku. Ogółem czterokrotny Mistrz Polski, sześciokrotny zdobywca Pucharu Polski, raz Superpucharu Polski. Trzeci na liści piłkarzy z największą ilością meczów w barwach Legii - 391 i ogółem 93 zdobyte gole. Obcokrajowiec z największą ilością występów w Ekstraklasie - 276 meczów. Dzięki Rado!!! Powodzenia i do zobaczenia na Łazienkowskiej w roli trenera przyszłych piłkarzy!!!

Linki do materiałów wideo:

2006: Stal Sanok 2:1 Legia Warszawa

2007: Legia Warszawa 4:1 GKS Bełchatów

2008: Legia Warszawa 3:0 Zagłębie Lubin

2011: Legia Warszawa 3:1 Korona Kielce

2011: Arka Gdynia 2:5 Legia Warszawa

2014: St. Patrick's Athletic 0:5 Legia Warszawa

2014: Legia Warszawa 4:1 Celtic Glasgow

Miroslav Radović Tribute: 2006-2015

Miroslav Radović - The King of Legia Warszawa

Miroslav Radović - DZIĘKUJEMY !!!

2016: Pogoń Szczecin 3:2 Legia Warszawa

2016: Pogoń Szczecin 3:2 Legia Warszawa

2016: Real Madryt 5:1 Legia Warszawa

2016: Legia Warszawa 3:3 Real Madryt

2016: Legia Warszawa 2:0 Cracovia

2016: Śląsk Wrocław 0:4 Legia Warszawa

2016: Piast Gliwice 1:5 Legia Warszawa

2016: Legia Warszawa 5:0 Górnik Łęczna

2017: Legia Warszawa 1:3 Ruch Chorzów

2017: Legia Warszawa 1:1 Termalica Bruk-Bet Nieciecza

2017: Legia Warszawa 1:0 Wisła Kraków

2017: Legia Warszawa 6:0 Termalica Bruk-Bet Nieciecza

2018: Zagłębie Lubin 2:3 Legia Warszawa

2018: Legia Warszawa 3:1 Korona Kielce

2018: Legia Warszawa 3:0 Cork City FC

WŁADYSŁAW STACHURSKI

WŁADYSŁAW STACHURSKI

Początkowo napastnik, później prawy obrońca. Słynął z atomowych strzałów. Waleczny, dynamiczny, grający bardzo ofensywnie piłkarz. Przez siedem sezonów rozegrał 115 spotkań, zdobył 11 bramek. Dwa tytuły Mistrza Polski (1969, 1970) oraz zdobywca Pucharu Polski (1966). Uczestnik wspaniałych meczów w Pucharze Europy (1970, półfinał, 1 zdobyty gol) i rok później (ćwierćfinał - 3 gole). Jeden z bohaterów drugiej Wielkiej Legii. Reprezentant Polski ( 8 meczów, 1 gol). Karierę piłkarską zakończył w 1973 roku, z powodu kontuzji. Następnie został trenerem. Początkowo jako asystent. Później, już samodzielnie dwukrotnie prowadził Legię. W sezonie 1990/91 dotarł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. On wprowadzał do zespołu Wojciecha Kowalczyka. Także trener reprezentacji Polski (1995-96, 6 meczów). Zmarł 13 marca 2013 r. na zawał serca, w drodze po odbiór biletów na mecz Polski z Ukrainą. Pośmiertnie został uhonorowany Diamentowym Odznaczeniem PZPN. Jest członkiem Galerii Sław Legii.

Link do materiałów wideo:

 

Legia 2-1 Atletico Madrid 1971

TOMASZ KIEŁBOWICZ

TOMASZ KIEŁBOWICZ

Przez 13 sezonów gry w Legii zdobył wszystkie możliwe drużynowe trofea. Mistrz Polski (2002, 2006, 2013), Puchar Polski (2008, 2011, 2013), Super Puchar Polski (2008) i Puchar Ligi (2002). Rozegrał 339 meczów i zdobył 19 goli. Boczny pomocnik i obrońca. Doskonałe dośrodkowania i stałe fragmenty. Ceniony i lubiany piłkarz. Obecnie pracuje jako klubowy skaut. Kiedy w Galerii Sław?

 

 

Pierwsze efekty pracy skauta? :)

 

Linki do materiałów wideo:

 

2006: Legia Warszawa 5:0 Wisła Płock

 

2008: Legia Warszawa 2:1 Jagiellonia Białystok

HENRYK KEMPNY

HENRYK KEMPNY

Do Legii dołączył w 1955 roku i od razu został podstawowym graczem. Sezon wcześniej był ligowym królem strzelców - wspólnie z Ernestem Polem. Teraz mieli wspólnie stanowić o sile drużyny. A byli jeszcze przecież L. Brychczy, E. Kowal i inni. Przez trzy sezony rozegrał 64 mecze i zdobył 46 bramek, dwa dublety (1955, 1956) i ponownie tytuł króla strzelców (1956 -  21 bramek). W czasie kadencjii trenera Janosa Steinera grał jako skrzydłowy. "Epi pikum pakum, Hyniek bieg do labda, gol schissen und Janos ist zufrieden" - tak ponoć brzmiały odprawy przedmeczowe w wykonaniu trenera Steinera. Gdy w 1956 roku Legię przejął Ryszard Koncewicz, grał jako środkowy napastnik. Świetnie wyszkolony technicznie, zdecydowany i dynamiczny. Skuteczność i elegancja. Reprezentant Polski - 16 meczów (większość jako zawodnik Legii) i 6 goli. Zmarł 29 maja 2016 roku w Bytomiu, w wieku 82 lat. Jedna z wielkich postaci pierwszej Wielkiej Legii.

JANUSZ ŻMIJEWSKI

JANUSZ ŻMIJEWSKI

Kolejna ikona klubu. Do Legii przyszedł w wieku siedemnastu lat. Rok później zadebiutował w lidze. Napastnik, prawoskrzydłowy. Przez jedenaście sezonów wystąpił w 300 meczach i zdobył 80 goli. Dwa tytuły Mistrza Polski (1969, 1970) i dwa Puchary Polski (1964, 1966). Półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1970). 15 meczów dla reprezentacji Polski i 7 zdobytych goli. Niezwykle błyskotliwy drybler, "czasami nazbyt szybki nawet dla... swoich własnych pomysłów na boisku" (Encyklopedia Fuji). Bardzo popularny, widowiskowy i lubiany piłkarz. Kto wie, jak potoczyłaby się kariera, gdyby nie "afera dewizowa" na Okęciu... W 2008 roku został włączony do Galerii Sław Legii.

 

Link do materiału wideo:

 

1970: Legia Warszawa 2:0 Standard Liège

PUCHAR POLSKI 2015

PUCHAR POLSKI 2015

 

Ostatnie, jak dotąd, siedemnaste trofeum w tych rozgrywkach. Na 61 edycji - to rekord Polski! W drodze do finału Legia pokonała następujące drużyny: Miedź Legnica 4-0, Pogoń Szczecin 3-1 (po dogrywce), Śląsk Wrocław rzutami karnymi 3-1 (po remisach 1-1 w dwumeczu), Podbeskidzie Bielsko-Biała 4-1 i 2-0. Mecz finałowy z Lechem Poznań odbył się na Stadionie Narodowym w Warszawie i zakończył się wynikiem 2-1. Gole dla Legii zdobyli Tomasz Jodłowiec i Marek Saganowski. Trenerem był Henning Berg.

W górnym rzędzie od lewej: Ivica Vrdoljak, Dušan Kuciak, Iñaki Astiz, Tomasz Jodłowiec, Marek Saganowski, Ondrej Duda. Rząd dolny: Michał Kucharczyk, Jakub Rzeźniczak, Tomasz Brzyski, Łukasz Broź, Guilherme.

 

 

 

Link do materiałów wideo:

 

Finał Pucharu Polski Skrót 02/05/15

 

 

 

JERZY PODBROŻNY

JERZY PODBROŻNY

Do Legii trafił na początku 1994 roku, jako gwiazda i dwukrotny król strzelców z Lecha Poznań. Początkowo, w duecie z Wojciechem Kowalczykiem tworzyli bardzo groźną i skuteczną parę napastników. Dynamiczny, szybki i waleczny. Dwa razy dublet - Mistrz i Puchar Polski (1994, 1995) oraz Super Puchar Polski (1994). Przez trzy sezony rozegrał 99 meczów i zdobył 55 goli. Jerzy Podbrożny jest 11 w rankingu najlepszych strzelców wszech czasów polskiej ekstraklasy z liczbą 122 bramek. Jeden z bohaterów rozgrywek w Lidze Mistrzów. Tylko 6 występów w reprezentacji Polski mimo, że należał do grona najskuteczniejszych polskich strzelców na początku lat 90. Po każdym strzelonym golu robił pamiętny samolot. W klubowej Galerii Sław.

Linki do materiałów wideo:

1994: Zawisza Bydgoszcz 0:6 Legia Warszawa

1995: Legia Warszawa 3:2 Stomil Olsztyn

1995: Ruch Chorzów 0:2 Legia Warszawa

1995: Legia Warszawa 3:0 Raków Częstochowa - Legia Mistrzem Polski.
 

1995: Legia Warszawa 1:0 IFK Goeteborg

1995: Legia Warszawa 1:0 Blackburn Rovers

Legia Mistrzów. 20 lat minęło...

 

 

 

JÓZEF NAWROT

JÓZEF NAWROT

Jedna z legend okresu przedwojennego. Wraz z Józefem Ciszewskim i Marianem Łańką tworzył bardzo groźną i skuteczną formację ataku. Reprezentant kraju (19). W czasie dziesięciu sezonów w Legii, jako pierwszy jej piłkarz zdobył ponad sto goli - dokładnie 107. Szybki, dynamiczny i skoczny, świetnie grający głową. W 1936, gdy zbliżała się wojna, a wojsko coraz mniejsze nakłady łożyło na klub, wybrał się wraz z kilkoma innymi piłkarzami Legii w słynną "podróż" statkiem Batory za ocean. Tam rozegrali mecz jako reprezentanci "morskiej" ligi. Samowolna eskapada zakończyła się klubową dyskwalifikacją i odejściem Nawrota z Legii. A Legia - jedyny raz w swojej historii - spadła z I ligi.

MIROSŁAW OKOŃSKI

MIROSŁAW OKOŃSKI

Służbę wojskową rozpoczął w Legii wiosną 1980 roku. Rozegrał 52 ligowe mecze i strzelił 15 goli. Dwa zdobyty Puchary Polski (1980, 1981). Lewoskrzydłowy, rozgrywający. Piłkarski artysta, uznawany do dziś za jednego z najlepszych techników polskiej piłki nożnej. Miewał mecze wielkie, ale też bez wyrazu. Nie do końca spełniony w reprezentacji Polski (52 występy, 2 gole). Poza boiskiem, i czasami zamiast na boisku - król życia. Barwna postać, ale również jeden z tych, który mógł osiągnąć więcej. Jeden z moich boiskowych bohaterów. W tych czasach zaczęła się moja przygoda z kibicowaniem.

JAROSŁAW ARASZKIEWICZ

JAROSŁAW ARASZKIEWICZ

Napastnik. W Legii dwa sezony (1985-1987), 41 występów i 2 zdobyte gole. Debiut wspólnie z Dariuszem Dziekanowskim, w meczu z Bałtykiem Gdynia. Zdobywca jedynego klubowego trofeum w tamtym okresie - Pucharu Wielkiego Muru Chińskiego (1986). Dynamiczny, bardzo szybki. Bohater meczu w Pucharze UEFA z bardzo mocną wtedy drużyną Videotonu Szekesfehervar. Wszedł na boisko w 77. minucie, a w 88., po solowym rajdzie strzelił decydującą bramkę. A przecież drużyna węgierska rok wcześniej doszła do finału w tych samych rozgrywkach i przegrała z samym Realem Madryt.

LESŁAW ĆMIKIEWICZ

LESŁAW ĆMIKIEWICZ

Gracz drugiej linii. Sprowadzony do Legii w miejsce Bernarda Blauta, który wyjechał za granicę i Lucjan Brychczego, który niebawem kończył karierę. Piłkarz od "zadań specjalnych", bardzo wszechstronny, świetny taktyk i znakomity w defensywie. Kapitan drużyny. W Legii, przez 10 sezonów rozegrał 277 meczów i zdobył 18 goli. Dwukrotny triumfator Pucharu Polski (1973, 1980), ćwierćfinalista Pucharu Europy (1971). Reprezentant Polski (57 meczów). Złoty medalista z Olimpiady w 1972 i srebrny z 1976 roku. Trzecie miejsce na Mistrzostwach Świata w 1974 roku. W przyszłości będzie asystentem trenera Kazimierza Górskiego w Legii (1981/82), Andrzeja Strejlaua (1989-1993) w reprezentacji Polski i pierwszym trenerem (1993, w trzech meczach). Uhonorowany obecnością w klubowej Galerii Sław.

 

Autograf, który otrzymałem ok. 1978 roku. Obok ponowne spotkanie, na Pikniku Olimpijskim 2015.

 

 

 

 

MICHAŁ ŻYRO

MICHAŁ ŻYRO

W Legii od 2005, początkowo w drużynach juniorskich. W pierwszej drużynie zadebiutował jako 17-latek. Pomocnik, skrzydłowy. Rozegrał 96 spotkań i zdobył 13 bramek. Mimo młodego wieku, jeden z bardziej utytułowanych piłkarzy Legii. Dwukrotny Mistrz Polski (2013, 2014) i czterokrotny zdobywca Pucharu Polski (2011, 2012, 2013 i 2015). Cztery występy w seniorskiej reprezentacji Polski. Piłkarz wywołujący w ostatnim roku skrajne emocje. Były okresy dobrej gry, efektowne gole, ale i fatalne zagrania. Tylko, który piłkarz jest przez całą karierę w topowej formie?

 

 

 

Linki do materiałów wideo: 

 

2012: Gryf Wejherowo 0:3 Legia Warszawa

 

2012: Legia Warszawa 1:1 Gryf Wejherowo

 

Michał Żyro 2011/12

 

Michał Żyro 2013/14

 

2014: St. Patrick's Athletic 0:5 Legia Warszawa

 

2014: Celtic Glasgow 0:2 Legia Warszawa