JACEK GMOCH
Karierę piłkarską zaczynał jako napastnik, później pomocnik, a ostatecznie został stoperem. Mistrz Polski (1969) i dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1964, 1966). Przez dziesięć sezonów rozegrał 190 meczów i strzelił 11 goli. W reprezentacji Polski rozegrał 29 spotkań, bez goli. Był walecznym, twardo grającym zawodnikiem. Nieustępliwy, zacięty i bardzo ambitny. Był partnerem treningowym wchodzącego do drużyny Kazimierza Deyny. Karierę zawodniczą zakończył 17 sierpnia 1968 roku meczem Kadra PZPN – Express, zorganizowanym przez dziennikarzy Expressu Wieczornego. Kadrowicze do drużyny Expressu byli wybrani przez kibiców poprzez głosowanie w ankietach, a trenerem jej był Kazimierz Górski. Selekcjonerem kadry PZPN był Ryszard Koncewicz. Na początku spotkania bramkarz Marian Szeja niefortunną interwencją złamał Jackowi Gmochowi nogę. Było to złamanie, które przedwcześnie zakończyło jego karierę piłkarską. Zajął się trenerką. Początkowo został asystentem trenera Legii Edmunda Zientary. Uważany za twórcę tzw. "banku informacji", który powstał przy okazji pucharowych meczów Legii z Atletico Madryt. W reprezentacji Polski wpółpracownik i jeden z asystentów kadry Kazimierza Górskiego, a po IO 1976 w Montrealu, został trenerem selekcjonerem kadry (V-VI miejsce na MŚ 1978). Ciekawa osobowość. Prekursor metod naukowych w piłce nożnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz