PRZEŹDZIECKI II HENRYK

PRZEŹDZIECKI HENRYK

Młodszy z braci. Wszechstronnie uzdolniony sportowo zawodnik. Pomocnik, jedna z czołowych postaci warszawskiej drużyny. Również rozegrał dziesięć sezonów - 96 spotkań, 6 zdobytych goli. Mimo skromnych warunków fizycznych, niezwykle pracowity, bojowy i waleczny. Bardzo impulsywny, mający stale na pieńku z sędziami, co często kończyło się karami lub dyskwalifikacjami. Jeden mecz w reprezentacji Polski. Dwukrotny Mistrz Polski (1933, 1951) jako hokeista, na pozycji bramkarza! Także reprezentant, uczestnik Mistrzostw Świata (1937) oraz Dwukrotny Olimpijczyk (1936, 1948). W 1939 uczestnik kampanii wrześniowej. Wzięty do niewoli i resztę wojny spędził w stalagu. Po zakończeniu czynnego uprawiania sportu poświęcił się pracy trenera. W latach 1953-1957 prowadził hokeistów Legii, współpracował również z kadrą narodową. Zmarł 1 listopada 1977 w Warszawie w wieku 68 lat.